C -2 /
v\£RVORMDE GEMEENt£
CHRISTIANA
(1936-2006)
- Prof dr HG van der Westhuizen
Opgedra aan ds PM Smith (sr)
VOORWOORD
Nadat ds BM Dupper van die Gemeente Christiana my op 3 Maart 2006
geskakel het om met Christiana se sewentigjarige fees ’n paar gedagtes te kom
uitspreek, het ek op die gedagte gekom om gou ’n paar historiese punte aan te
teken. Omdat die fees al reeds oor ’n bietjie meer as ’n maand sou wees, was
die tydsfaktor volledig téén ’n grondige navorsing van die geskiedenis. Nogtans
is die kerkargief in Pretoria dadelik genader vir die ou notuleboeke. Daar was
egter geen notuleboek van Christiana in die argief nie! Uit die argief is Ds
Dupper dadelik op 14 Maart geskakel, maar ook hy het geen kennis gedra waar
die notuleboeke sou wees nie. ’n Soektog by die huidige skriba, Kobus Kotzee
en die vorige skribas, het ook niks opgelewer nie.
In die jongste jare publiseer die Almanak ook nie meer die name van ouder-
linge en diakens nie. Op die telefoniese oproepe na di PM Smith, WH Steyn, PJ
van der Merwe, LMP Swanepoel, BM Dupper, en andere soos die skriba,
Kobus Kotzee en die dogter van ’n vorige skriba, Alta Snyders, het ons meestal
vinnige reaksie gekry. Aan almal my hartlike dank. So moes ons maar ploeg
met dié osse wat ons het.
Veral ds PM Smith moet in die besonder genoem word. Nadat hy nie in
Pretoria by sy woning opgespoor kon word nie, is by sy seun, ds PM Smith jr
vasgestel dat hy by sy woning in Oranjeville is. Toe hy daar opgespoor word,
was hy gewillig om sy herinnering neer te skryf. By die opmerking dat hy nou
tyd het om tog gou die stukkie te skryf want hy hou tog vakansie, het die agt en
tagtig-jarige heftig gereageer dat hy nie vakansie hou nie maar die tuin in orde
kry! Tog het hy terug in Pretoria weldra sy bydrae gestuur. Dit is vir ons baie
werd, nie alleen omdat hy op 19 Februarie 2006 al 88 jaar oud was nie, maar
ook omdat Christiana sy eerste gemeente was, en hy Christiana se eerste
predikant. Graag dra ons hierdie geskriffie aan hom op.
- Prof dr HG van der Westhuizen
lOApril 2006
Digitized by the Internet Archive
in 2017 with funding from
University of Pretoria, Library Services
https://archive.org/details/hervormdegemeentOOvand
INHOUDSOPSAWE
Stigting 5
PM Smith 6
NJ van Schalkwyk 9
JWRhoda 10
HG van der Westhuizen 10
WJ Bezuidenhout 12
PJ van der Merwe - 13
MM Seymore 17
WH Steyn 17
PRBuitendach 17
JCG Janse van Vuuren 17
BM Dupper 18
Feesvierings 28
Program 31
'
■
GEMEENTE CHRISTIANA 70 JAAR
(1936-2006)
Die dorp Christiana soos ook Chrissiesmeer is vernoem na pres MW
Pretorius se dogter Christina Johanna Petronella (Chrissie).
Reeds op die Algemene Kerkvergadering van November 1879 is die Ge-
meente Bloemhof, met Christiana as verste wyk van Potchefstroom, gestig. In-
tussen het die mislukte kerkvereniging van 1885/6 gebeur sodat Bloemhof op 8
Julie 1916 herstig is en Christiana op 24 April 1936. Dit was vir my en my vrou
altyd iets besonders dat ons eerste gemeente waar ons gewoon het, Vaal-
harts, in haar geboortejaar gestig is, en die ander gemeente, Christiana, in ons
kombinasie, waar ek georden is, in my geboortejaar. Gemeentes van ons Kerk
wat in 1936 gestig is, is Morgenzon (9 April), Christiana (24 April), Springs (15
Mei), Bothaville (23 Mei), Carolina (05 Des). Aan hulle stuur Christiana seën-
wense.
Ds Dirk van der Hoff, wat my oupa wie se naam ek dra, Hendrik Gerhardus
Stoltz, gedoop het, die broer van genl Piet Cronjé se eerste vrou, het vér uitge-
reik na die Wes-Transvaal. As eerste predikant in die Oor-Vaalse gebied het hy
natuurlik in alle windrigtings gewerk. Maar op ’n besondere band met die Wes-
Transvaal wys die Van der Hoff-familiebetrekkinge wat hulle in Wes-Transvaal
gevestig het. Vanweë die kerkvereniging onder andere ís baie Van der Hoffs
vandag NG lidmate. Ds Van der Hoff is op 9 Oktober 1881 oorlede, 80 jaar voor
my oudste gebore is. Sy vrou Anna Maria van Otterloo is in 1897, op 80-jarige
ouderdom, hier op Christiana begrawe. Haar graf, intussen op inisiatief waar-
skynlik van prof SP Engelbrecht weer gerestoureer, is nog onder ons.
STIfiTINfi
Christiana, gestig in 1936 met 40 belydende en 90 dooplidmate, het onder die
Ring van Potchefstroom geressorteer met ds Jac P van den Berg, later gekwa-
lifiseer as advokaat, van Makwassie, as eerste konsulent. Op die stigtingsver-
gadering was die Gereformeerde kerk stampvol met die burgemeester en
ander hooggeplaastes, Hervormers, NH of G gemeentelede (die Verenigde
Kerk) en Gereformeerdes. Dit was in die ou kerkie want die huidige Gerefor-
meerde kerk hier skuins oorkant ons is eers in die begin van die sestigerjare
van die vorige eeu gebou. Skrywer was self teenwoordig met die ingebruikne-
ming met ds De Wet Kruger as prediker. Met die stigting was die ringsvoorsit-
ter, van Potchefstroom, ds JP van den Berg, voorsitter van die stigtingsverga-
dering. Die ringskriba, was ds WFH Huyzers. Ds CS van Heerden Steenekamp
2
van Zeerust het ook groete oorgebring. Hy het ’n paar maande later skrywer in
die Gemeente Goede Hoop op Halifax gedoop. Op die stigtingsvergadering van
Saterdag 24 April 1936 om 2.30 nm, het broeder DJML van der Hoff voorgestel
dat die gemeente gestig word. Dit is gesekondeer deur DJG Bezuidenhout. Die
verbintenis met die Van der Hoffs is dus in ’n verskeidenheid opsigte. Die twee
eerste diakens was P Gouws en G Combrinck. Laasgenoemde is as die eerste
skriba gekies maar alle korrespondensie moes na die geleerde konsulent op
Bosmansrust gaan! Die twee eerste ouderlinge was oom Piet de la Rey en oom
Gert Bezuidenhout. Ek het hulle beide 26 jaar later leer ken. Oom Piet was toe
nog ’n ouderling in Christiana en Oom Gert ’n ouderling in Wolmaransstad.
Oom Piet se vrou het ’n pleister oor haar onderlip gedra wat kanker gehad het.
Ek het Oom Piet begrawe en daardie dag ook hulle grootmaakkind ontmoet,
Kalahari Prinsloo, toe bestuurder van Noord-Wes Kooperasie. Oom Gert se
broer, Oom Josef, was wel toe nog in Christiana. Die ander broer, Oom Koen,
het later uit Wolmaransstad verhuis na Natal, waar hy die stiefvader van ds Jan
Hendrik Brandt geword het.
Die volgende jaar het B Lubbe ouderling in oom Gert Bezuidenhout se plek
geword en M Massijn .diaken in G Combrinck se plek. Die tweede skriba, toe
ook kassier, was J Rosenblatt. Hy het die kerk gebou en die hoeksteen is op 26
Februarie 1939 deur ds Jac P van den Berg gelê. Die steen is geskenk deur J
Rosenblatt. Gedurende die Tweede Wêreldoorlog wat op 1 September 1939
begin het en tot op 2 September 1945 geduur het, kon geen kerke gebou word
nie. Om sement, sink en ander boumateriaal te kry, was haas onmoontlik. Om
te mag bou moes jy ’n boupermit van die Eerste Minister, genl JC Smuts, se
kantoor ontvang. Ek is in besit van so ’n brief wat ’n permit weier. Gelukkig dat
Christiana se kerkbouprojek net voor die oorlog reeds aan die gang was, en
waarskynlik, weens ’n bestaande gebou, was die omvang van die bouery nie
omvang ryk nie.
Toe die gemeente so vier/vyf jaar oud is, het dit drasties gegroei, verdubbel.
Seker met die voorreg van ’n kerkgebou? In 1941 was daar 100 belydende lid-
mate. Omdat ook die sieletal van 90 na 150 vermeerder het, was dit nie net ou
mense wat ingetrek het nie. Daar het ’n superintendent van Sondagskool by
gekom: A Joubert, ’n koster H Croucamp en nog ’n ouderling, ook laasge-
noemde. Die drie diakens was J Fourie, P Sauer en G Gouws. Die eerste orre-
liste was mev (ds) Jac van den Berg.
In 1942 het die getalle opgeskiet na sieletal 260 en belydende getal 125,
ingedeel in vier wyke. ’n Ouderling W Breedt het by gekom en 'n diaken J de la
Rey. 1943 se Almanak toon ’n daling na 150 sieletal en 100 belydendes. Tog
was daar nou al vyf wyke met oudl M Malan wat by kom en hy word ook super-
3
intendent van Sondagskool, en diakens M Prinsloo, J Rosenblatt en D Bezui-
denhout. Ds AS Geyser van Heilbron word eerste konsulent, en ds Jac van den
Berg wat na Bloemfontein verhuis het, tweede konsulent.
Briedenhann was in hierdie jare koster. Die kosters het oor die algemeen
maar vir kort rukkies gedien.
PMSMTTH (1944-1946)
Prop PM Smith is op 22 Januarie 1944 op Christiana georden. Die gemeente
was toe 8 jaar oud. Ds Smith het op Christiana gewoon, maar hy het die kom-
binasie Christiana - Bloemhof - Vaalharts bedien. Vaalharts was toe 4 jaar
oud, gestig op 17 Augustus 1940, deur ds JD Storm. Omdat Christiana ’n pas-
torie in Robynstraat moes koop het dit in daardie swaar, arm en skaars tyd van
die Tweede Wêreldoorlog maar swaar gegaan. Ds Smith het sy eerste verlof na
’n jaar geneem op 1 tot 31 Januarie om sommer ook op 3 Januarie te trou.
Hierdie eerste vrou is na 20 jaar op 4 April 1965 oorlede. Op versoek van die
Algemene Kerkvergadering in 1945 het ds PM Smith die Gemeente Dordrecht
op die derde en vierde naweek van Augustus 1945 besoek. Ds Smith het in
1946 ’n beroep na Dordrecht aanvaar. Hy was ’n hardwerkende predikant in die
gemeente. Hy het grondige aandag aan sy preekwerk en huisbesoek gegee.
Daarby het hy alles altyd netjies georden en ordelikheid gehandhaaf. Mev P
Prinsloo het in hierdie dae as orreliste van die gemeente begin. Nadat ds PM
Smith vertrek het, was ds PW Venter van Klerksdorp eerste konsulent en ds
Jac P van den Berg van Bloemfontein steeds tweede. Ds PJJ Venter van Ma-
kwassie het ds PW Venter as eerste konsulent opgevolg. Mnr M Prinsloo het
teen 1948 kassier van die gemeente geword. Ds PM Smith onthou sy tyd 60
jaar gelede nog klaar en duidelik.
Gedurende 1943 is daar ’n kombinasie gevorm tussen Bloemhof, Chrisiiana
en Vaalharts en is besluit om ’n predikant na die kombinasie te beroep. ’n Be-
roep is op proponent PM Smith uitgebring, met woonplek in Christiana. Hy is in
Desember 1943 tot die bediening toegelaat en beroepbaar gestel en het ter-
selfdertyd nog ander beroepe en toeseggings ontvang. Ds PJJ Venter, ’n fami-
liepredikant van die Smithfamilie, wat self ’n beroep na Bosmansrust Gemeente
aanvaar het, het die beroep na Christiana so benader: Wie eenmaal die water
van die Vaalrivier gedrink het, sal dit altyd weer wil drink. Die proponent het die
beroep na die kombinasie Bloemhof, Christiana en Vaalharts aanvaar.
Die naweek van 23-24 Januarie 1944 het ’n groep ’n treinrit van Leeudoring-
stad na Christiana aanvaar. Hulle was di PJJ Venter, JD Storm en proponent
PM Smith en sy familie. Waarom ’n treinrit? Motorkarre was maar nog skaars.
Brandstof was gerantsoeneer tydens die Tweede Wêreldoorlog en dus nog
skaarser. Jy moes koepons hê om petrol te koop en ’n permit om ’n band te
koop.
Op Christiana is die aankomelinge hartlik verwelkom en ’n deftige onthaal
vind toe plaas.
Die ordening van Prop Smith word gelei deur ds Jac van den Berg, konsulent
van Christiana en predikant van Bloemfontein. Hy was predikant van Bosmans-
rust waar PM Smith na kategese in Wolmaransstad, sy hoërskoolgemeente;
onder leiding van ds FJZ Booysen gekatkiseer het, en geloofsbelydenis gedoen
het by Ds Van den Berg. Hy het ook ’n groot aandeel gehad in PM Smith se
besluit om predikant te word.
Op dieselfde dag na sy ordening lewer PM Smith sy intreepreek met die teks
uit Handelinge 8:35: En Philippus het sy mond geopen en van hierdie Skrif af
begin en die evangelie van Jesus aan hom verkondig. Ds Smith het dit as sy
ideaal gehad om hierdie grondslag vir sy prediking te stel.
Sondagmiddag het PM Smith by die dankseggingsdiens sy eerste doopbe-
diening waargeneem en wel van Helgard Petrus Prinsloo seun van ouderling
en mevrou Prinsloo. Die doopouers het hom ook peetpa gemaak van die dope-
ling.
Die naweek het omtrent al die besoekers in die hotel tuisgegaan maar Son-
dagmiddag het ouderling Thys Malan sy vrou Hannetjie die nuwe dominee kom
haal na hulle huis in Forsmannstraat waar hy voortaan tuis sou gaan want daar
was nog nie ’n pastorie nie. Maar so het ’n vriendskap begin wat in die vyftiger-
jare in Pretoria voortgesit is.
Toe breek Maandagoggend aan. Nou is daar ’n predikant in die gemeente:
waar en waarmee moet hy begin? Maar net na ontbyt kom ouderling Croukamp
aan en versoek die nuwe dominee om ’n lidmaat wat baie siek is te besoek. Dit
was die begin van huis- en siekbesoek wat altyd ’n hoë prioriteit gebly het.
Die mense van Christiana was altyd baie hartlik en hegte vriendskapsbande
het nie uitgebly nie. Naas die Malan en Prinsloo gesinne word tussen baie
ander nog die Rosenblattgesin - Lief en Marthie genoem. Hy was die man wat
verantwoordelik was vir die oprigting van die kerk wat vandag nog gebruik
word. Hulle het oorkant die Vaalrivier op die Rooiplaas gewoon. Die eerste be-
soek aan hulle het met ’n skoolperdekar gebeur wat die drie seuns en dogter
skool toe gebring het. Een van die seuns, Morris, was een van die eerste kat-
kisante wat na die begin in Christiana geloofsbelydenis gedoen het. Wonderlik
was dit dat Helgard Prinsloo, Morris en Josef Rosenblatt, asook Fiena Louw
gebore Malan in wie se ouerhuis die nuwe predikant loseer het, teenwoordig
was by die herdenking van PM Smith se sestigjarige ampsbediening op 24
5
Januarie 2004 in Pretoria. Albei, Thys Malan en Lief Rosenblatt, is deur PM
Smith in Pretoria en Edenvale begrawe.
Ter afsluiting berig ds PM Smith op 27 Maart 2006 soos volg:
My verloofde Ria Cloete uit universiteitsdae het in Bloemhof
onderwys gegee. In 194B het 'n ou universiteitsvriend prof PS
Dreyer op Bloemhof in die ou kerkie ons in die huwelik bevestig.
Waar sal ons woon'? Lief Rosenblatt neem die leiding. Op 'n Sater-
dagoggend woon ons twee 'n uitverkoping in Robynstraat, Chris-
tiana by. Op aanbeveling van Lief besluit ons om die huis, wat ook
verkoop moet word, vir 'n pastorie te koop. Daar het ons baie ge-
lukkig gewoon totdat ons in 1946 na die kombinasie Dordrecht-
Cathcart verhuis het. Dit was Lief Rosenblatt wat ons na ons nuwe
werkkring vergesel het en ons "afgegee" het
Dankie Christiana wat onder andere ons geleer het hoe om pre-
dikantspaar van 'n gemeente van die Here te wees. Van harte geluk
met u70e verjaarsdag. Die Here seën u.
NJ VAN SCHALKWYK (1949-1952)
Gedurende 1947 en 1948 het konsulente die gemeente bedien. In 1947 was
dit ds PJJ Venter van Makwassie. Die skriba was oudl MJ Malan en die kassier
oudl. PJ de la Rey. Lou Geldenhuys was toe al diaken.
Ds NJ van Schalkwyk van Benoni is in Januarie 1949 ontvang. Sy totale trak-
tement en lewenskoste, soos dit destyds genoem is, was £50 (R100) per
maand. Hy het ook op Christiana gewoon, in Christianastraat in sy eie huis. Die
kombinasie was nog dieselfde. Bloemhof moes drie/agste van die koste dra,
Vaalharts vier/agste en Christiana een/agste (£6:5 oftewel R12:50). Ds Van
Schalkwyk het ’n kartoelae van £130 (R260) per jaar uit die kombinasie ont-
vang. Vaalharts wou in Maart en April 1950 uit die kombinasie tree omdat hulle
groei gestrem word weens te veel werk vir een predikant in die kombinasie. In
plaas van uittree, is die dominee se reistoelae van £130 (R260) per jaar ver-
hoog na £205 (R410) per jaar. Tog het Vaalharts op 23 Februarie 1951 uit die
kombinasie getree, want Kimberley het sedert 1950 ook begin om diensbeurte
van Ds Van Schalkwyk te ontvang. In 1952 is Ds Van Schalkwyk na Silverton.
Hy is reeds oorlede.
Van die einde veertigerjare af was ds MM Grobler van Wolmaransstad die
eerste konsulent. Die skriba was diaken TL Le Roux, die superintendent van
Sondagskool. HJ Matthews het as ouderling by gekom. In 1950 het mev C
Gouws die orrel bespeel.
6
Gedurende 1952 het diaken Lou Geldenhuys skriba geword en vir baie jare
daarna. Die koster was toe L Holtzhausen en die eerste konsulent, nadat ds
Van Schalkwyk verhuis het, was ds JA Smit van Vaalharts. 1953 het ’n ver-
andering in konsulentskap gebring: ds PARC van Wyk van Wolmaransstad was
eerste, en ds JA Smit van Vaalharts tweede. Mev M Prinsloo het weer terug-
gekom as orreliste.
Aangesien sommige predikante ’n bedrag geld vooruit, nog voor hulle gearri-
veer het, geleen het, was daar soms probleme vir Christiana om dié skuld inge-
vorder te kry - selfs lank na die predikant al verhuis het. Oom Lou Geldenhuys
het my gevra wat ek van so ’n situasie dink. Aan die een kant was daar destyds
groot finansiële nood, veral vir proponente. Aan die ander kant het ek gesê dat
’n bank eerder graag aan ’n edele predikant met die sekuriteit van ’n gemeente
’n lening sal gee as aan ’n arm boer. As ’n predikant dus nie eers deur ’n bank
gehelp wil word nie, is dit vir ’n gemeente ’n groot risiko om aan hom geld te
leen. Maar selfs ná hierdie raad, het die verskynsel hom tog weer herhaal.
Van 1954 af het diaken P Kúhn op die kerkraad gekom. In 1955 het ouderling
D de Bruyn by gekom. Van 1953 tot 1955 was die gemeente dus weer net van
konsulente afhanklik.
JWRHOPA (1956-1961)
Van 1956 af het G Visser en P Jacquire as diakens by gekom. In 1958 het
mev Visser koster geword, en in 1959 G Oberholzer. Ouderling P de la Rey
was vir baie jare die amptelike voorleser. In 1960 het as diakens by gekom WJ
Wessels en J de Klerk. Die eerste konsulent was toe ds JC de Lange van Wol-
maransstad, en tweede ds JP Labuschagne van Leeudoringstad. Van 1961 af
was mev A Lombaard die koster, en het as ouderling by gekom oom Nic van
der Westhuizen, as diakens ook ’n N van der Westhuizen en J Maritz.
Reeds van 11 Desember 1954 af is Christiana weer en ook saam met
Kimberley in die kombinasie met Vaalharts opgeneem. Van 11 Maart 1956 af
was prop JW Rhoda, toe op Vaalharts georden, die predikant. Omdat die ge-
leerde vriend JP van den Berg, woordvoerder van Kimberley was, het ’n pro-
bleem met Ds Rhoda gemaak dat Kimberley op 25 Mei 1957 uit die kombinasie
getree het. In 1961 het Ds Rhoda die beroep na Eendracht aangeneem. Hy is
reeds oorlede.
1961 was ’n belangrike jaar. Van toe af moes die kerkboeke jaarliks na die
Kerk se interne oudit gaan. En op 14 Februarie, Valentynsdag, 1961, is die
desimale geldstelsel ingevoer in Suid-Afrika. Op 31 Mei 1961 is die Republiek
van Suid-Afrika gebore. Die eerste Republiekfees, toe die Republiek een jaar
oud was, is by die laerskool Soutpan gevier op Dinsdag 29 Mei 1962 om
7
11.30vm. Die Hoof was Mnr Potgieter en die teks van Ds Van der Westhuizen
se wydingsdiens Romeine 13:4 - Want hy dra die swaard nie verniet nie. Hier-
die skool tussen Christiana en Bloemhof, was binne die gemeentegrense van
Christiana. Sulke dienste is destyds op die Kerkwet, hoofstuk VII, art 1 geba-
seer: By belangrike gebeurtenisse in die lewe van die Kerk, staat en volk kan
daar buitengewone kerkdienste gehou word... En van 1961 af het Christiana
nie meer onder die Ring van Potchefstroom geressorteer nie, maar onder die
nuwe Ring van Maquassi.
UG VAN DER WESTHUIZEN (1962-1964)
Op 6 Januarie 1962 is prop HG van der Westhuizen op Christiana georden.
By die ordening met handoplegging was ds JC de Lange, die konsulent van
Wolmaransstad af, wat ook die diens gelei het, ds JP Labuschagne van Leeu-
doringstad en ds Peet van Jaarsveld van Schweizer-Reneke. Laasgenoemde
het sowat ’n half eeu daama steeds aan Ds Van der Westhuizen gevra, wan-
neer hy hom sien, of hy nog onthou watter teks hy (Van Jaarsveld) aan hom (Van
der Westhuizen) met die ordening meegegee het: Ken Hom in al jou weë, dan
sal Hý jou paaie gelykmaak (Spr 3:6).
Ds Van der Westhuizen het op Hartswater gebly en vandaar na Christiana
gereis vir twee dienste op die toegedeelde Sondae. En van daar vir die aand-
diens na Kimberley, wat egter nie in die kombinasie van Vaalharts-Christiana
was nie. In hierdie tyd is Kimberley se kerk gebou, maar die dienste was nog in
AVBOB-saal gehou. Net nadat ds Peet van Jaarsveld die hoeksteen op Kim-
berley gelê het, het ds HG van der Westhuizen die kerkbou hanteer saam met
ouderling en skriba Hannes van der Westhuizen - totdat die inwyding moes
plaasvind in November 1964. Maar op die nippertjie brand die meubelfabriek
met Kimberley se banke en preekstoel af op Queenstown!
Die eerste nag, Saterdag 6 Januarie 1962, het die Van der Westhuizens in
die Vaalhotel geslaap, kamer nr 1, net langs die dansbaan! Hulle oudste,
Hardus, was toe byna 3 maande en sy bottelmelk is suur en daar is nêrens
vars melk te kry nie! Boonop het die muskiete verder gesorg dat omtrent niks
geslaap is nie. Die intreepreek was op 7 Januarie, sommer Nagmaal ook, oor 2
Konings 4:23: Waarom gaan jy vandag na hom? Dit is geen nuwemaan of
sabbat nie. En syantwoord: Wees maargerus.
Gereelde slaapplek, buiten met huisbesoek wanneer aan huise van die
ouderling geslaap is, was by oom Dawid de Bruyn-hulle, by oom Nic van der
Westhuizen-hulle, by mnr Streep Prinsloo-hulle in die koshuis, en by oom Lou
Geldenhuys-hulle op die plaas Skoonheid, en by tant Attie van Rensburg. Die
eerste keer was by diaken Piet Maritz-hulle. Met huisbesoek het Piet van
8
Deventer in die Vrystaat gesê dat hy nie verwag dat die dominee so ver moet
ry, van Hartswater af om by hom elke keer huisbesoek te doen nie. En dat daar
ook nie verwag moet word dat hy elke keer in die kerk moet wees nie! Ds Van
der Westhuizen het gesê dat hy elke keer by hom huisbesoek sál kom doen.
Mettertyd was die Van Deventers gereeld in die kerk en toe Ds Van der West-
huizen in November 1964 op Hartswater afskeid neem, was die Van Deventers
eerste daar, en met ’n pragtige geskenk, ’n muurhorlosie wat nou na 42 jaar
steeds die tyd aangee. Piet van Deventer is ’n swaer van die bekende dr Wally
Grant.
In 1962 was die lidmatetal 70, siele 114; in 1963 siele 151 en lidmate 100. In
1964 siele 202 en lidmate 140 - verdubbel in drie jaar! As ouderlinge het by
gekom B van der Vyver en G Britz, as diakens W Botha, en D de Koker. Oudl
Van der Vyver het Ds Van der Westhuizen gevra om vir hom ’n tafelgebed te
skryf. Hy en sy vrou het altyd met hulle enigste ryding, ’n drietonvragmotor,
kerk toe gekom. Hulle het op die pad na Hertzogville gewoon. ’n Redelike
nuutjie in hierdie tyd was ’n kolporteur, diaken N van der Westhuizen; en ’n
jeugvereniging met Hannes Els as voorsitter en mev Marie Els as sekretaresse.
’n NHSV het nog nie tot stand gekom nie. Nogtans het die susters hard gewerk
en daar is veral straatbasaars gehou. Onder die diakens het K Barnard by
gekom. Die eerste konsulent ná ds JC de Lange se vertrek toe die sneeu wit
gelê op 20 Junie 1964 was ds Hennie Visser van Wolmaransstad; die tweede
was ds CJS van Niekerk van Ottosdal. Ds Tienie Grobler van Ottosdal was ook
voorheen vir ’n tyd tweede konsulent.
Omdat daar baie bejaarde mense in Christiana gaan woon het, was daar tye
dat die dominee byna élke Maandag van Hartswater af moes ry vir ’n begrafnis
op Christiana. So was Ds Van der Westhuizen se eerste begrafnis op Chris-
tiana pas 'n week na sy ordening en wel dié van mev Visser, die grootmoeder
van di Gert en Faan Visser. Dat baie bejaardes op Christiana gaan woon het, is
nie te danke aan ’n goeie klimaat nie. Inteendeel, Christiana is ’n koue plek en
nat aan die Vaalrivier. Maar behuising en water was goedkoop!
Ds Van der Westhuizen se laaste dienste op Christiana was met die Nagmaal
op 1 November 1964. Die Nagmaalsteks was Johannes 12:24: Voorwaar, voor-
waar Ek sê vir julle as die koringkorrel nie in die grond val en sterf nie, bly dit
alleen; maar as dit sterf, dra dit veel vrug. Die dankseggingsdiens net daarna,
wat ook die afskeidsdiens was, was oor Matteus 28:20: En kyk, Ek is met julle
al die dae tot aan die voleinding van die wêreld.
9
WJ BEZUIDENHOUT (1965-1969)
Van Augustus 1965 af het ds WJ Bezuidenhout van Vaalharts af die ge-
meente bedien. In hierdie tyd is ’n NHSV in die lewe geroep met mev D
Bezuidenhout as voorsitster en mev B Stear as sekretaresse. As ouderling het
P van Niekerk by gekom en as diaken H Els. Intussen het mev S van Wyk
koster geword opgevolg deur G Beukes; G Labuschagne het as ouderling by
gekom en as diakens L van Deventer en J Barnard. Na Ds Bezuidenhout se
vertrek in 1969 was die lidmate 132 (siele 178). Nuwe name onder die
ouderlinge was toe R Coertze; CJ Joubert, SA Fourie en WH Labuschagne;
onder die diakens DH Jacobs, EJ Lombaard en A Brand. Die jeugvereniging
was ook tot niet. Die NHSV is gelei deur mev HA van Deventer en haar
sekretaresse, mev P Kuhn.
Hoewel Ds Bezuidenhout in 1970 weer na Vaalharts teruggekeer het, was dit
nie in kombinasie met Christiana nie.
Die lidmatetal het drasties afgeneem na onderdie 100 in 1972. Die gemeente
moes van 1970 tot 1979 slegs met konsulente klaarkom. Die lidmate het in
1973 na 86 afgeneem, en daama na 82.
Die ouderlinge het nuwe name by gekry: S Joubert, D Vermeulen, N van Wyk
en Danie du Plooy. Laasgenoemde het werk probeer maak onder die jeug. By
die diakens het A van der Merwe, I Stear, M van Niekerk en J Rossouw by
gekom. Die lidmate het in 1976 weer gestyg tot bokant die 100.
Na Ds Bezuidenhout se tweede vertrek van Vaalharts af na Primrose-Oos op
30 November 1975, is ds LMP Swanepoel van Hendrina af na die Vaalharts-
kombinasie beroep. Ds Bezuidenhout wat in Christiana as 'n baie goedhartige
mens beskou is, is ook al oorlede.
Ds Swanepoel is op 1 Februarie 1976 deur ds SP Pretorius bevestig. Maar
die kombinasie met Vaalharts het toe nie meer bestaan nie. Ds Swanepoel wat
Sondae om 3 nm dienste op Christiana gehou het, meen dat Vaalharts se pre-
dikant egter nie die eerste konsulent was nie. Die ringskommissie van
Maquassi het met ’n ringsvisitasie op Vaalharts met ds CJS van Niekerk as
voorsitter ernstig aangedring op hernude kombinasie tussen Christiana en
Vaalharts. Die skriba van die ringskommissie was ds SP Pretorius. Die verga-
dering het tot middernag geduur maar die kombinasie het nie gerealiseer nie.
Vaalharts se predikant was hoogstens die eerste konsulent van Christiana. Die
kerkraadslede het redelik konstant gebly en die belydende getal lidmate net so
om en by die honderd.
10
PJ VAN DER MERWE (1979-1980)
Van 1979 af was Christiana in kombinasie met Schweizer-Reneke met ds PJ
van der Merwe as predikant. Eintlik was dit nie ’n kombinasie nie, soos Ds Van
der Merwe self hier verder vertel:
Kort nadat ek in 1975 in Schweizer-Reneke as predikant bevestig
is, het die versoek van die kerkraad van Christiana gekom dat
Schweizer-Reneke Gemeente en Christiana Cemeente sal kombi-
neer. Die kerkraad van Schweizer-Reneke was nie baie gediend
met hierdie voorstel nie. Hulle het gevoel dat die predikant nie na
'n kombinasiegemeente beroep is nie en dat dit onbillik sal wees
om 'n kombinasie nou op hom af te dwing. Maar om die nood van
Christiana enigermate tegemoet te kom, willig Schweizer-Reneke
in om hulle predikant toe te laat om al die pastorale werk in
Christiana te verrig met dien verstande dat sy werk in Christiana
op geen manier 'n afskaling van sy verpligtinge in Schweizer-
Reneke ten gevolg sal hê nie. Die ooreenkoms sal dan ook tussen
Christiana en die predikant onderling wees.
Omdat ek dus nie na Christiana beroep is nie, het ek dood-
eenvoudig net as konsrolent daar ingeval en met die pastoraat
begin. Die volgende herinneringe bly my steeds by:
Oom Louw Celdenhuys (ouderling):
Oom Louw was die skriba. Wat 'n besadigde en kalm mens was
hy nie! Hy het sy skribaat met groot entoesiasme en presiesheid
verrig en was baie goed vir my en my gesia Ek het elke Sondag
die erediens in die middag gehon Toe hy vir die tweede agter-
eenvolgende Sondag vir my 'n lekker varsgeslagte skaapboud
bring, maak ek ordentlikheidshalwe daarteen beswaar. Hy sê toe
dat hy nie meer weet waarheen om met al die vleis te gaan nie
want die tannie moet eenmaal per week vir haar bloeddruk die
vars gal van 'n skaap drink. Ek was agtema bitter spyt dat ek later
'n ander beroep aangeneem het!
Oom Streep Prinsloo (ouderling):
Oom Streep was afgetrede skoolhoof en synde geletterd, moes hy
die kassierswerk verrig. Hy was eintlik meer as 'n gewone kassier.
Hy was ook met groot ems en verantwoordelikheid waghond oor
die gemeente se bates. Op die kerkraad en in die gemeente het hy
sy verworwe gesag bly behou aangesien hy vir almal meester
11
gebly het en daar selfs nog heelwat van die mid.deljare geslag in
die gemeente was wat voor hom vir 'n keer of wat gebuk het! Hy
het egter nooit sy gesag misbruik nie en was 'n baie beminde
persoon. Sy vrou was orreliste en sy het die gemeentesang met
groot onderskeiding gelei.
Oom Pirk Vermeulen (ouderling):
Oom Dirk was 'n gepensioeneerde werker van Waterwese. Veral
my kinders, wat toe nog klein was, sal hom lank onthoa Ons is
gereeld genooi om Sondagaand by die Vermeulens te gaan eet Pit
was die dae voor die cholesterolvrese en jy het altyd lekker vet
vleis by die Vermeulens kon eet Oom Dirk het 'n mak en geleerde
hoenderhaan gehad wat hy dan tot aksie laat oorgaan het tot
vermaak van die kinders.
My skoonvader het daardie jare in die Bosveld, Maasstroom se
wêreld, gewoon. Sy jaggeweer was uitgeskiet Ek koop toe by Oom
Dirk sy langloop Lee Metford vir R30-00, synde kersgeskenk vir
my skoonpa. Op die kolf staan nou nog met 'n stensil inge-ets DJ
Vermeulen.
Oom Daantjie du Plooy (ouderling>.
Oom Daantjie was ook 'n afgetrede werker van Waterwese.
Anders as die meeste ander ouderlinge, het hy 'n vinnige humeur
gehad. Hy het boonop ook 'n militaristiese voorkoms gehad met sy
donker brillense en kaalkop! Oom Daantjie se woord was wet Hy
het nie 'n stryery toegelaat nie. Op 'n kerkraadsvergadering het ek
in 'n skerp konirontasie met hom gekom Dit het gegaan oor die
voorbereidingsdiens op 'n Saterdagmiddag. Oom Daantjie was deel
van 'n groep ouderlinge wat onder die indruk was dat die Bybel dit
so bepaal het! Geen bespreking oor die moontlike verskuiwing
daarvan na die Sondag is geduld nie. Ek is baie onvergenoegd huis
toe. Met my tuiskoms het ek die skriba geskakel en hom ingelig dat
ek nie verder met my werksaamhede sal voortgaan in Christiana
nie. Eerskomende Sondag sal my afskeidspreek wees. Die Sondag
daar aangekom, staan die hele kerkraad met hulle vrouens 'n ere-
wag waardeur ek moes loop om by die konsistorie te kan inkom
Hulle het my toegesing: Laat Heer U seën op hom daal ... Onnodig
om te sê dat daar toe niks van 'n afskeid gekom het nie!
Oom Adam Pretorius (diaken):
Op 'n keer, met 'n gemeentevergadering, word broeder Adam
Pretorius tot diaken gekies. Oom Adam was op daardie stadium
diep in die sewentig, sterk op pad na tagtig toe! In my gemoed was
daar 'n ongelukkigheid oor die miskenning van Oom Adam se hoë
ouderdom Hy het nietemin, soos hy dit gestel het: die beroep op
hom aangeneem en ek dink, as hy nie intussen oorlede is nie, is hy
vandag nog diaken!
Christiana se mense was nie ryk mense nie. Die meeste van hulle
was afgetrede kleinboere of Waterwesepensioentrekkers. Die erwe
was hoofsaakiik vol erwe met leibeurte uit die kanaal (Vaalrivier).
Baie mense het vir 'n ekstra geldjie, groente agter in die erf
geplant Oom Adam het ook altyd iets in die grond gehad. Een
Sondag kom hy met sy blou Toyota 1200 bakkie by die kerk aan,
vol waatlemoene. Hy deel dit daar aan die kerkgangers uit Tussen
al die waatlemoene het 'n besondere groot waatlemoen gelê. Met 'n
spyker is daarop uitgekrap: Dominee.
Oom Joof (Josef) Bezuidenhout
Oom Joof het alleen gewoon in sy huisie. Hy was ookal bejaard.
Ek sal hom om een bepaalde rede vir baie lank onthou, dit is vir sy
liefde vir spreuke en gesegdes. Op 'n keer doen ek en bogenoemde
oom Adam by hom huisbesoek. Oom Adam vra vir hom of hy 'n
bydraetjie het Oom Joof steek sy twee voorvingers in die klein-
geldsakkie voor aan sy broek, haal 'n vyftigsentstuk uit en gooi dit
vir oom Adam. Oom Adam objekteer en verplig oom Joof om 'n
meer respektabele offergawe te gee! In die argument sê oom Adam:
Joof ek weet ek is maar eenvoudig en kom uit die veld van agter
die donkies ... Net daar berispe oom Joof hom met die woorde:
Adam, moenie jouself verkleineer nie, daar is genoeg ander wat dit
doen.
Oom Joof se eerste vrou is oorlede. Hy is toe weer getroud, maar
nie met groot sukses nie. Omdat hy nie aan egskeiding geglo het
nie, het hy 'n ander plan gemaak Hy het die tannie in 'n ouetehms
in Bloemhof gesit! Terwyl ons daar sit, gewaar ons 'n mandjie, vol
van die allerheerlikste vrugte. Hy is juis op pad Bloemhof toe om
dit vir die tannie te neem. Toe oom Adam vir hom sê: Joof, sê
13
groete vir jou vrou, antwoord hy: Adam, jy weet mos my vrou is
dood! Jy het maar net een vrou en dit is die vrou vanjoujeug!
In Christiana het ek vir die eerste en die laaste keer iets in die
Kerk ervaar wat hom nooit weer herhaal het nie, naamlik dat daar
van tug nie sprake hoef te w;ees nie. Tydens my twee jaar van
werksaamheid aldaar, was daar nie een enkele geval van tug nie!
Kerkbesoek was Sondag na Sondag so te sê 100%. Daar was nie
een kerktrae lidmaat in die gemeente nie. As iemand verhinder is
om die erediens by te woon, het hy daarvóór of daarná verskoning
gemaak! Ëk loop na al die jare nog steeds met die gedagte dat dit
'n gemeente was (is'P) wat baie naby gekom het aan hoe die Heer
wil hê 'n gemeente moet wees.
Toe ek in 1980 'n beroep aanneem, was die swaarste van die hele
trek, die afskeid van Christiana se mense. Ek kry swaar om te huil,
ek huil nie maklik nie, maar daardie dag op Christiana se kansel
was dit die naaste aan huil wat ek gekom het sedert my babajare!
So het Ds Van der Menve ’n privaat ooreenkoms met Christiana aangegaan
en vir twee jaar lank die Jiening uitgevoer wat elke Sondag ’n diens om 4 nm
ingesluit het. Die naam van ouderlinge J Bothma en Adam Pretorius kom in
hierdie tyd by. Die lidmaattal het weer gestyg tot 1 10 in 1980.
MM SEYMORE (1981-1982)
Ds MM Seymore het reeds in 1979 en 1980 in die kombinasie Bloemhof-
Makwassie gedien, wonende op Bloemhof. In 1981 is Christiana in hierdie kom-
binasie betrek. Vir ’n kwarteeu al is Christiana met sy 70-jarige fees nog steeds
in kombinasie met Bloemhof, waar die pastorie nog steeds is.
Ds Seymore is in 1982 na Suidoos-Witbank toe waar hy in 1988 afgesit is.
Die eerste vroue-diakens steek in hierdie tyd hulle kop uit: Mej M Pretorius en
mej E Smith.
WHSTEYN (1982-1983)
In 1982 kom ds WH Steyn op Bioemhof in die kombinasie. Die lidmaattal het
intussen weer tot onder 100 gedaal. In 1983 het die kombinasie weer vakant
geraak met Ds Steyn wat by die Bybelgenootskap aangestel is as verteen-
woordiger van ons Kerk. Daar het ’n ouderling J Cloete by gekom. Ds Steyn se
herinneringsoorsig het opname in hierdie vlugskriffie verpas.
14
PR BUTTENPACH (1984-1985)
In 1984 en 1985 is die vakature weer gëvul met ds PR Buitendag. Hy was
getroud met Oom Piet en Tannie Marietjie Basson, wat ’n groot rol in Vaalharts
Gemeente gespeel het, se kleindogter. Gedurende sy tyd is daar al gedroom
oor ’n saal vir die gemeente. Sedert 1990 is hy nie meer predikant van ons
Kerk nie.
L Everton het as diaken by gekom. Die lidmatetal het in 1985 gestyg tot 119
(siele 167). J van Rensburg en J Snyders was bykomende ouderlinge. Terwyl
daar nou al sewe wyke was, was die volgende ses persone die diakens. D
Jacobs, H van Dewer, M de Beer, Tobie Stear, G Vorster en L Everton. Oom
Adam Pretorius, ook kerkraadslid, was nou koster.
J CG JANSE VAN VUUREN (1986-1987)
Vervolgens het ds JCG Janse van Vuuren die vakature in 1986 in die kombi-
nasie gevul - steeds met Bloemhof as woonplek. Ds Janse van Vuuren is die
volgende jaar Klerksdorp toe en is van 1995 af nie meer predikant van ons
Kerk nie. ’n Ouderling M Redelinghuys en diakens J Bester en JD van Staden,
was nuwe name. Die lidmaattal het pragtig gestyg na 148 (197 siele); die
rekordl.
Terwyl die bekende name al die jare voortgaan: M Prinsloo, (beter bekend as
Streep) - ouderling en kassier, mev PJ (Ronel) Prinsloo - orreliste, L Gelden-
huys - vroeër jare lank skriba, toe nog ouderling, het daar steeds nuwe name
by gekom soos D Wepener, M Nel (ouderlinge). Oom Lou Geldenhuys, oorlede
in 1995, was uiteindelik 54 jaar kerkraadslid en 34 jaar skriba.
BM DUPPER (1988- )
Met die koms in 1988 van ds BM Dupper wat in 1985 te Tzaneen op 13
Januarie georden is, het die eerste langtermyn vir die kombinasie aangebreek.
Tot vandag, 2006, bestaan die kombinasie ’n kwart eeu - 1981-2006. Gesien
die feit dat Christiana reeds in 1879 en in 1916 met die twee stigtings van
Bloemhof Gemeente ’n wyk van Bloemhof was, is dit gepas dat hulle nou so
lank al weer in kombinasie is. Waar Bloemhof vanjaar op 8 Julie 90 jaar oud is
en Christiana vanjaar op 24 April 70 jaar, is dit ook gepas dat Ds Dupper wat
die langste pastor loci, 18 jaar, van hierdie kombinasie is, albei feestelike ge-
leenthede kan lei.
Ds Dupper het met 140 lidmate (siele 190) begin. ’n Nuwe naam onder die
diakens, was J van der Hoff. C Bezuidenhout en C Herbst was ook nuwe name
by die diakens en later ook A van Staden en N Swart. Mej E Jacobs was
jeugdiaken. By die ouderlinge het in 1991 by gekom H van Tonder en J van Zyl.
15
ln hierdie tyd is nie net L Geldenhuys as skriba vervang met J Bothma wat ook
lank skriba gebly het nie, maar Prinsloo as kassier is vervang met mev D
Wepener. Sy was ook kolporteur. In 1992 het mev HSC Dupper voorsitster van
die NHSV geword. Mev A van Staden was sekretaresse van die NHSV asook
kategesehoof. Die jeugverenigingvoorsitter was Arnd Dippenaar. In 1993 hetds
NJJ van Rensburg, emeritus, kategesehoof geword. Hy is die seun van prof
SPJJ van Rensburg en broer van mev Mariana Dreyer, weduwee van dr AJG
Dreyer. 1993 was waarskynlik mev Ronel Prinsloo se laaste jaar as orreliste,
nabyna ’n halfeeu!
Waar die kerkgebou altyd op die h/v Eeufees- en Robynstraat gestaan het,
het Eeufeestraat in 1994 in die Almanak vir een jaar die naam Dirkie Uys
gekry? Nuwe name onder die kerkraad was: JC Willemse, JF Janse van Rens-
burg (ouderlinge) en onder die diakens: Jl de Wet, EJM Jacobs, EP Kruger, PJ
Stopforth en F Swan. In 1996 kry ons die name van bykomende ouderlinge CN
Coetzee, H Harris, NJJ van Rensburg; en diakens: drie Jacobse en twee Moll-
le. In 1997 het ’n nuwe ouderling JAL van Zyl ook skriba geword. Die kassier
was nou JF Jansen van Rensburg. HC van der Riet was ook ’n nuwe ouderling.
Met die inkoms van sekretariële beamptes wat sommer skriba, kassier en
skriba vir registrasie is, was mev L van Zyl dit van 1999 af. Opmerklik is hoe die
getal tussen belydende lede en siele rondom die eeuwisseling gekrimp het. In
1999 was die belydende lede 101 en die siele 115. Dit wil sê 14 kinders! In
2001 111 siele en 103 belydende lede, dit wil sê maar 10 kinders! Na Mev
Prinsloo het die orrelistes gewissel: 1999 - me D Nieuwoudt; 2000: me M
Jacobs; 2001: 1 van den Berg; 2003: me J Prinsloo.
Die dienstyd het verskuif na 8 vm. In 2004 het Kobus Kotzee sekretariële
beampte geword. In die feesjaar 2006, sê die Almanak dat daar 81 belydende
lede is en 96 siele, dit wil sê 15 kinders.
Ds Dupper gee op versoek op 1 1 April 2006 die volgende oorsig van sy
agtien jaar as predikant van Christiana:
Ek was nog nooit voorheen op Christiana nie. My Pa was lank ge-
lede daar toe hy nog maar 'n jong kind was (1930's ?) om sy ouma,
Puffey, se begrafnis by te woon. Pie sustergemeente, Bloemhof
was ook vir my 'n totaal vreemde plek. In Oktober 19 88 arriveer
ons gesin van vier (nou is ons ses) van ons eerste gemeente,
Tzaneen, net na die groot vloede van daardie jaar in die groen land-
skap langs die Vaalrivier.
Van 'n gemeente met nagenoeg agt honderd belydende lidmate
bevind ons ons skielik in die midde van twee klein gemeentes op
16
redelik afgeleë afstande van groter sentra - in die verste suid-
westelike hoekie van die ou Transvaal. Dit verg aanpassing om
eers die kleiner opset gewoond te raak want wanneer die hele
gemeente van Christiana byeen is, is dit byna soveel mense as wat
in ons vorige gemeente op die kerkraad gedien het
Cou het ons begin besef dat getalle nie die Kerk kerk laat wees
nié. Die manier waarop 'n klein gemeente, soos Christiana, kerk is
en gelowig gehoorsaam leef, verskil niks van wat in groter ge-
meentes die geval is nie. InteendeeL
Mettertyd sou Christiana in die besonder duidelik toon dat die
liefde van Christus diep in hulle harte wooa Cou word ons deel
van die een groot geloofsgesin van Christiana al is ons nie binne
die grense van die gemeente woonagtig nie. Dit is tot vandag toe
opmerklik hoe lief Christiana se lidmate en ampsdraers ons het
Die band wat daar binne die gemeente tussen lidmate bestaan, is
ook anders as wat in enige ander gemeente aangetref word. Dit is
waarskynlik omdat lidmate van die gemeente nie elke dag die
predikant en sy gesin op straat of elders raakloop of raaksien nie
dat gereelde kommunikasie met die pastoriegesin jaloers in stand
gehou word. Dit was veral in tye van nood, by die dood van
dierbares of een of ander ongeluk wat die pastorie getref het,
opvallend hoe Christiana se lidmate daarop gereageer het Die
meer opvallende is dat oud-lidmate wat nie eers meer op die dorp
woonagtig was nie en reeds jare gelede verhuis het, deur
voortgesette verbintenis, nie noodwendig met die pastorie nie, tog
telkens te hore gekom het van gebeure in die gemeente en pastorie
en dadelik daarop reageer het.
Omgekeerd is dit natuurlik ook waar dat die pastorie ook voort-
durend op hoogte is met wat in die lewens van oud-lidmate gebeur
deur die voortgesette verbintenisse wat daar tussen lidmate be-
staan. Lidmate wat so ver as in die noorde van Namibië woon. Dit
spreek van die hegte bande wat in die gemeente bestaan.
Baie van die lidmate is op Christiana gebore en is steeds daar of
het selfs na dekades teruggekeer. Dit is waarom daar 'n baie sterk
unieke karakter in die gemeente voortleef. Dit is nie altyd vir enige
nuweling maklik om agter die kap van die byl te kom nie. Dinge
word net anders gedoen op Christiana en tradisies word nog hoog
17
geag sonder om verkramp daaraan vas te kleef. Tog is daar nie
sprake van 'n heersende patriarg of selfs 'n matriarg soos dikwels
die geval in kleiner gemeentes is nie. Hier is veel meer sprake van
'n kollektiewe samehorigheid - veral tussen die lidmate wat nouer
betrokke is by eredienste en andersins ook nou met die gemeente
verbind is. Omdat geleenthede vir vinnige vergaderings nie altyd
bestaan nie aangesien die predikant nie altgd teenwoordig kan
wees nie as gevolg van die afstand en verpligtinge by die suster-
gemeente, het die lidmate tot 'n baie hoë mate geleer om self vir
baie sake verantwoordelikheid te neem. 'n Kollektiewe verant-
woordelikheidsin is baie duidelik in die gemeente aanwesig. Pie
kerkraad kan vinnig konsensus bereik oor 'n dringende saak dit
ten uitvoer bring en later in die konsistorie op 'n Sondag voor die
erediens rapporteer dat die saak reeds afgehandel is. Sprekende.
voorbeelde daarvan is wanneer die banksaldo nie te rooskleurig
lyk nie. Waar 'n ander gemeente of kerkraad waarskynlik die
volgende Sondag in die konsistorie of by 'n volgende vergadering
op optrede sou besluit, word daar eerder die volgende Sondag ge-
rapporteer dat die probleem vinnig reggestel is deur 'n straatver-
koping te reël, lidmate te nader om dringend hulp te verleen of dat
die een of ander plan beraam is om die probleem daar en dan die
hoof te bied. Dit is een van die dinge wat ons self hier aangetref
het en gelukkig nie probeer verander het nie. Dit sou die pragtige
inisiatiewe wat voortdurend na vore kom verseker in die kiem
gesmoor het en van die gemeente dalk 'n domineesgemeente ge-
maak het. Dit is onteenseglik gelukkig nie van die gemeente waar
nie.
Die gemeente is nie baie lief vir geld nie en die oorgrote meer-
derheid lidmate is nie vermoënde mense nie maar elkeen het 'n
absolute hekel daarin dat die gemeente se bankrekening in die rooi
moet gaan Daarom het dit oor die jare feitlik nooit gebeur nie.
Hoewel daar nooit onbeperkte fondse beskikbaar was nie was daar
nooit niks nie en kom die gemeente al die jare steeds sy ver-
pligtinge sekuur na.
Dit is daarom baie eg bedoel as die fiemeente Christiana bely dat
die Heer van die kerk sy kerk in stand hou. Male sonder tal, selfs
wanneer ons moedeloos was of radeloos (ja dit het ook al gebeur).
18
was daar onverwagte uitkomste. 'n Basaar wat bo verwagting op-
lewer. 'n Lidmaat wat reageer op selfs 'n terloopse opmerking oor
die finansiële situasie. 'n Fondsinsamelingspoging wat bo verwag-
ting presteer. Maar telkens die lidmate wat besef het dat daar
nood is en elkeen sy beste nog beter gaan doen het Ons kan nie
genoeg waardering hê vir elke lidmaat se volgehoue offervaardig-
heid nie.
Pie Nederduitsch Hervormde Gemeente. Christiana is nie die
grootste Kerk in Christiana nie. Uit staaltjies wat 'n vorige kassier,
oudl Streep F*rinsloo, vertel het kan mens die afleiding maak dat dit
maar 'n redelik onbekende Kerk in die vroeër dae was. Ek weet nie
veel van die vroeë geskiedenis van die Kerk in die geweste nie
maar kan my goed voorstel dat ou predikante soos ds Dirk van der
Hoff en andere in die dae voor die motorkar hier sporadies ere-
dienste gehou het Volgens dr Wim t>reyer in sy boek Die Neder-
duitsch Hervormde Kerk van Afrika - die eerste 250 jaar - 1652 tot
1902 op bl 154 is Bloemhof, wat voorheen 'n wyk van Potchef-
stroom was, in 1S79 deur die Algemene Kerkvergadering as ge-
meente erkea Pit dui daarop dat daar vroeg reeds kerklike be-
drywighede van die Hervormde Kerk hier plaasgevind het Volgens
die meegaande kaart op bl 155 word die grense van die gestigte
fiemeente baie wyd getrek en sluit dit Christiana in. Pit het seker
baie daarmee te doen dat van die direkte nasate van Ps Van der
Hoff steeds op die dorp woon - hoewel hulle nie meer Hervormers
is nie (tragies) - aangesien dit vroeg reeds vir hulle 'n bekende dorp
was. Min besef dat die weduwee van ds Pirk van der Hoff op
Christiana in die ou kerkhof begrawe lê. Ek het enkele jare gelede
die graf opgespoor en 'n foto daarvan is in die konsistorie te sien.
Pit is so dat van die predikante van Potchefstroom, Klerksdorp en
elders daardie dae met die trein besoeke aan Christiana gebring
het
Pie oudkassier, Streep Phinsloo, vertel dat hy in 1941 as onder-
wyser na Christiana gepos is in 'n sogenaamde oorlogspos Hy ver-
tel dat tussen Wolmaransstad en Christiana daar nog sewe en
dertig plaashekke was. Sy vrou, Nellie, was ook vir etlike jare (meer
as veertíg jaar) orrelis van die gemeente. By sy aankoms in die dorp
het hy by navraag nie kon uitvind waar en watter een die Her-
19
vormde Kerk se kerk op die dorp was nie. Pit was eers by verdere
navraag dat hy besef het die Hervormde Kerk staan as die
Rosenblatt Kerk bekend. Die ene Rosenblatt het die bestaande
kerkgebou vroeër blykbaar eers as woonhuis en later as stoor vir
sy delwerytoerusting gebruik. Na onmin met die Nfi Kerk ontstaan
het, het hy hom na die Hervormers gewend en die gebou geskenk
as kerkplek vir die gemeente. Ek het geen idee waar die gemeente
voor die tyd vir eredienste vergader het nie - in die dae vandat die
streek Bloemhof as gemeente in 1 879 erken is nie. Ek veronderstel
dat daar sekerlik soos op die ander dorpe ook op Christiana in
daardie vroeë jare kerk gehou is. Vanweë sy jarelange verbintenis
aan die skool en die talle kinders wat deur sy hande gegaan het en
sy toegewyde verbintenis aan die Hervormde Kerk, was dit daarom
ook te wagte dat die gemeente kort voor lank as Streep se Kerk
bekend gestaan het
Nooit was dit 'n groot of -finansieel sterk gemeente nie. Maar een
ding is seker, en dis vandag selfs meer so, die gemeente staan sy
plek in die gemeenskap van Christiana vol By al die predikante en
lidmate van elkeen van die ander kerke op die dorp is daar 'n
besondere waardering vir die Hervormers. Pit is duidelik uit die
goeie ondersteuning tydens ons basaars en ander funksies maar
veral wanneer ons kerssangdienste, paassangdienste of ander ge-
leenthede vier. Pis of die stemmige, karaktervolle eredienste, waar
lidmate self nog geleentheid kry om die kerklied te sing en die
hartlike samesyn tydens en na sulke geleenthede, onweerstaan-
baar is vir daardie besoekers. Palk is dit ook daaraan toe te skryf
dat Christiana Cemeente se lidmate geen front voorhou om te wil
wees wat hulle nie is nie. Met die grootste respek kan mens sê dat
dié gemeente niks het om op te roem nie behalwe om in alle
nederigheid in Christus te roem en hulle heil voortdurend by Hom
te soek. Mag dit die vernaamste kenmerk van die gemeente bly !
Pie gemeente was nog nooit in sy totale bestaan daartoe in staat
om sonder 'n ander gemeente selfstandig te bestaan nie. Ek se nou
nooit maar dalk eens op 'n tyd vir 'n kort rukkie of rukkies. Pie
enigste predikant wat in pastorie-eiendom van die gemeente in
Christiana gewoon het, was ds PM Smith, wie se eerste gemeente
20
dit was, na hy sy studies voltooi het. Dit was in 1944. Pie pastorie
was Robynstraat 69, wes van die kerk
Pie gemeente het oor jare by verskeie geleenthede ringsver-
gaderings ontvang. Tydens die laaste een in 2001 (14 Maart) is
tente opgeslaan vir die verversings maar 'n nagtelike storm het
alles onder water gelaat en moes die gaste maar onder die karee-
boom en agter die kerk skuil teen die motreën. Van tyd tot tyd is
ander vergaderings op ringsvlak daar gehou Talle huwelike is in
die gemeente deur predikante oor die jare bevestig en menige
begrafnisstoet het van die kerkie op die hoek van Robynstraat en
Eeufeesstraat (voorheen Engelschestraat) kerkhof toe vertrek. Pit
was nooit moontlik om begrafnisgangers of selfs huweliksgaste te
nooi vir verversings nie. Pie gemeente het baie basaars aangebied.
fiemeente-etes is gereeld gehou. Voor die oprigting van die saal is
die laaste gemeente-ete onder die kareeboom wat, nagenoeg,
gestaan het waar die braaiplek nou is, gehou Kareeblaarslaai was
vanselfsprekend op die spyskaart! By dié geleentheid is talle
versugtinge vir 'n eie gerieflike saal gehoor. By elkeen van die
geleenthede is die wens uitgespreek dat die gemeente eendag sy
eie fasiliteite sal hê om gesellig verversings te kan geniet en beskut
teen die elemente lekker te kan kuier. By al die geleenthede moes
die susters óf die N6 kerksaal, óf die stadsaal óf die Uit en Tuis
dienssentrum se geriewe huur. Skottelgoed is aangery en baie
moeite is gemaak om dit so keurig moontlik te doen op ander se
voorstoepe. Tog is dit werklik opvallend hoeveel lidmate elke keer
gemeentegesellighede, gemeente-etes en ander funksies bygewoon
het al was dit dikwels onder dreigende weersomstandighede. Wie
sal vergeet hoe ons al in die verlede met 'n lang vuurstert agter die
bakkies aan na lidmate se motorhuise gejaag het met die bran-
dende braaivleisvure agter op! Maar kuier het ons gekuier. Wie sal
byvoorbeeld die uitbundige samesyn in 'n reënstorm langs die Vaal
op Chris se vlot vergeetP Om die waarheid te sê, in 1988 het 'n
groot klomp bakstene nog op die kerkwerf gelê - 'n stille herinne-
ring van nog 'n poging om 'n eie saal te bou. Pie stene is later weer
verkoop. Basaars is gereeld gehou en later van tyd selfs twee keer
per jaar. Vir die doel is aanvanklik tente opgeslaan en later is 'n
opslaanbare staalstruktuur met groot spoorwegseile oorgetrek en
21
daarin is basaars vir jare op die huidige parkeerterrein voor Spar
gehou. Pit was nie altyd so aangenaam nie. Windstorms het stof
en sand op die pannekoek en braaivleis gestrooi of reënbuie het
uitgesak wat die mense enkeldiep in die water laat staan het Of
dit was vreeslik warm en soms vreeslik koud. Mens dink met
heimweë aan veral die meer bejaarde ooms en tannies wat waarlik
baie opgeoffer het om in uiterste omstandighede diensbaar te
wees by basaartafels. Pit het aan ontbering gegrens. Maar die
trots om Hervormer te wees en moedig by te dra tot die voort-
bestaan van die gemeente het in elk geval swaarder geweeg. Ons
kan net maar dankie sê.
Notules sal duidelik aandui hoe daar verskeie kere op gemeente-
vegaderings besluit is om onverwyld met die bouery te begin en
boukommissies is op die been gebring. Uit frustrasie is dan maar 'n
doelmatige stoorkamer gebou of ander instandhouding gedoen. 'n
Boufonds is gestig en die belegging is by die Raad van Finansies
gedoen met die oog op die bou van 'n saaL Pie fonds het aansienlik
gegroei. Lidmate het begeesterd bly glo dat die ideaal verwesenlik
sal word. Soms moes die gemeente egter weer by die fonds leen
om die begroting te laat klop.
Tot verlede jaar (Sep 2005) toe besluit is om nou daadwerklik tot
die bou van 'n saal oor te gaaa A1 sou dit beteken dat die projek
oor 'n langer termyn van vyf tot tien jaar in fases afgehandel sal
word. Pie geloof het bestaan dat die Here ook in die behoefte sal
voorsien en die poging sal seëa Ten tye van die drastiese besluit in
die gemeentevergaderiiig was die kassier se laaste opmerking dat
daar nie geld is nie en dat sorg gedra moet word dat ons nie ons
verpligtinge sal verwaarloos nie. Pie voorsitter (die uwe) se op-
merking was dat ons êrens die middele sal vind om die ideaal te
verwesenlik. Op hierdie stadium is die res van die verhaal aan elke
lidmaat en die hele gemeenskap bekend. Soos daar jare gelede
sekerlik ook gehoop is op 'n eie kerkplekkie en dit op onverklaar-
baar wonderbaarlike wyse waar geword het deur die skenking van
die kerkgebou, net so het die wonderwerk hom in 2005 in die
Semeente Christiana herhaaL Hierdie enkele gebeurtenis in die
lewe van fiemeente Christiana is nie mensewerk nie. Is Goá se
werk - Hy hoor gebede en Hy laat hoop in aanskoue gaan al moet
22
Hy mense so in sy diens intrek. So is ook die hele saal, soos dit
daar staan, 'n onbeskryflike groot skenking deur broeder Hendrik
en suster Christien Potgieter wat op die Sondag toe die gemeente
besluit om nou tot bou oor te gaan vir die eerste keer as nuwe in-
trekkers in die erediens en by die gemeentevergadering teen-
woordig was. Meer hoef hieroor nie gesê te word nie ...
Nou, 29 April 2006, neem die gemeente sy eie gerieflike saal in
gebruik rondom die sewentigste herdenking van sy bestaan -
sewentig jaar van seën!!
Die Gemeente Christiana neem nie drasties in getalle toe nie.
Eintlik is die kerkraad erg bekommerd oor die kleiner wordende
kindertalle. Hoewel daar oor die laaste paar jaar en veral die afge-
lope jaar (2005) groei in getalle was, is die feit dat die platteland
stelselmatig ontvolk 'n voortdurende kommer vir die gemeente.
Tien of wat jaar gelede kon 'n jeugvereniging nog funksioneer maar
getalle maak dit tans moeilik.
Teen 1990 (?) is die NHSV wat rustend was herstig. Dit is een
van die mees aktiewe NHSV-takke in die Ring van Maquassi. By-
woning van vergaderings is bo verwagting goed, as by elke ver-
gadering telkens ten minste tien lede opdaag. Daarbenewens is al
die susters in die gemeente ywerige helpers al woon hulle nie ver-
gaderings gereeld by nie. Met die verloop van tyd het die susters
deur verskeie pogings ook fondse ingevorder en telkens op kritieke
tye skenkings aan die kerkraad gemaak vir die gemeentekas. Ge-
noegsame waardering kan nie uitgespreek word aan die susters
van die gemeente wat so toegewyd by verskeie fimksies betrokke
is en altyd net positiewe harde werk lewer. Hier dink mens veral
ook aan die pragtige diens wat gereeld by die Uit en Tuis diens-
sentrum vir bejaardes gelewer word. Ons bede is werklik dat die
NHSV nog vir jare diep spore in die gemeente- en gemeenskaps-
lewe sal trap.
'n Werklike aanduiding van die absolute samehorigheid van lid-
mate onderling en die hoë waarde wat htille aan samesyn heg, is
dtiidelik in die bywoning van gemeentegesellighede. Dit vind ge-
reeld plaas en oud en jonk is daardie dag gesellig saam Die
meerderheid lidmate is altyd lus vir die lekker samesyn.
23
Ëredienste is die hartklop van enige gemeente. Vanuit die ere-
diens en die geloof wat daardeur versterk word en om dankbare
gehoorsaamheid roep# kom alle verdere dade# projekte en alledaag-
se optrede van eike lidmaat voort Tog bly bevredigende gereelde
erediensbywoning vir die kerkraad 'n probleem. Lidmate is in toe-
nemende mate geneig om die kosbare kleinood gering te skat en
dit gewoon te verwaarloos. Die huidige kerkraad het onderneem
om die saak emstig aan te pak.
A1 is getalle nie altyd na wense nie is eredienste steeds 'n onver-
geetlike gebeurtenis wat week na week plaasvind. Tydens ere-
dienste is gemeentesang gewoonlik inspirerend. Die huidige orrel
is in 1996 deur die gemeente in gebruik geneem by geleentheid
van die viering van die sestigste bestaansjaar van die fiemeente op
17 November 1996. Mev E du Plooy, eggenote van ds JJ (Ogies) du
Plooy# destyds van Makwassie, het die orrelspel en begeleiding
behartig. Op daardie stadium het die gemeente nie 'n vaste orrelis
gehad nie terwyl suster Nellie Prinsloo wat vir meer as veertig jaar
die orrelis was vanwee artritis dit moeilik gevind het om die nuwe
orrel met sy fermer aanslag te bespeel. Dis 'n orrel wat voorheen
aan die gemeente Wolmaransstad behoort het en later aan
Schweizer-Reneke wat dit as geskenk van Wolmaransstad ontvang
het op die voorwaarde dat wanneer hulle 'n beter orrel bekom die
orrel aan die gemeente in die ring geskenk sal word waar daar nie
'n orrel is nie of daar nie 'n voldoende orrel is nie. Die volledige
geskiedenis van die orrel is in die eeufeesbundel van gemeente
Wolmaransstad opgeneem. Aangesien ons orrel, om die minste te
sê# behoorlik op die koffie was# was Christiana die logiese volgende
keuse toe Schweizer-Reneke 'n nuwe orrel aangekoop het. Ons
dank aan orreliste wat oor jare# eers met gebrekkige instrumente,
oor die algemeen gratis diens gelewer het
Sondae wanneer die koster die klok lui, dink niemand waar die
klok vandaan kom nie. Van die geskiedenis van die klok is aan my
niks bekend nie. Tans word die klok verskuif na die voorkant van
die kerkgeboa Dit gaan ook aan dié deel van die gemeente se ge-
bruik om die klok gereeld te gebruik, besondere betekenis verleen
na dit vir jare agter die gebou half versteek gestaan het Mag meer
en meer mense op sy gelui reageer.
24
Die gemeente is erg trots op sy mooi groot terrein. Oor jare was
daar verskeie lidmate wat hulle hand aan die groot taak as koster
gewaag het Tans ontvang die gemeente gereeld komplimente vir
die keurige versorging van die terrein en die skoon geboue en dis
te danke aan ons ywerige koster, oudl Japie Jacobs.
Ek mag nie nalaat om elke lidmaat wat gedtarende die laaste
agtien jaar in dié gemeente die pad saam geloop het, te bedank vir
al u liefde, opregte belangstelling in my en my gesin se wel en wee
en onbaatsugtige diensbaarheid in ons geliefde gemeentetjie nie.
Telkens wanneer ek aan u, die Gemeente Christiana dink, voel ek u
warme liefde en opregte besorgdheid vir die gemeente en vir me-
kaar, asof met my eie sintuie aan, al is ek nie elke dag op Chris-
tiana by u nie.
By my ontvangs die dag in Oktober van 1 988 het ek baie gesê.
Een ding onthou ek en dit is dat ons nie groot in getalle hoef te
wees om kerk te wees nie. Kerkwees is nie net daar waar die groot
getalle mense is nie maar daar waar Jesus Christus in die harte
van mense leef. Mag dit altyd van Christiana waar wees en meer
en meer waar word.
In die tye wat verbygegaan het, het ons baie groot vreugdes en
hoogtepunte beleef waaraan nie een vir een aandag gegee kan
word nie. Paarvoor is ons baie dankbaar en ons bede is dat die
Here ons steeds daarmee sal bederf. Net so is ons saam met talle
lidmate en gesinne deur donker dieptes en ook daaraan kan ons nie
een vir een aandag gee nie. Ook wanneer ons hieraan dink, is ons
dankbaar want ons is daar deur - nie in eie krag nie inaar deur die
krag wat die Here ons gegee het toe ons platgeslaan, moedeloos,
bedroef of angsbevange was. Mag die Here ons steeds in die
toekoms met daardie krag omvou
Craag sluit ek die kort skrywe met 'n oproep uit die Woord af:
Wie die wind bly dophou, saai nie, wie na die wolke bly kyk, oes
nie. Fïediker 11:4 (Cedenksteen by die saal). Laat ons hand dus doen
wat ons hand vind om te doen terwyl ons oog op die Here is.
Dankie, dankie, dankie.
25
FEESVIERINfiS
Op 3 Januarie 1982 het prof HG van der Westhuizen sy 20-jarige ampsjubi-
leum op Christiana gevier. Dit was net die gewone erediens, sonder die teen-
woordigheid van enige ander predikant - net die volle Van der Westhuizen-
gesin.
Ouderling Izak du Plessis, intussen oorlede, die kerkraad en Ds en Mev
Dupper was so vriendelik om Prof Van der Westhuizen uit te nooi om sy 40-
jarige ampsjubileum ook in Christiana te vier. Dit het presies op 6 Januarie
2002, 40 jaar ná ordening, plaasgevind. Die prediking was oor Openbaring
12:4: Maar aan die vrou is twee groot arendsvlerke gegee, sodat sy na die
woestyn, na haarplek toe, kon vlieg. Die Skriflesing was 1 Korintiërs 10:1-6 en
Eksodus 40:34-38. Hierna is ’n pragtige geraamde adres deur die kerkraad oor-
handig, met as teks Handelinge 28:31 : Hy het die koninkryk van God verkondig
en die mense alles oor die Here Jesus Christus geleer. Dit het hy gedoen met
die grootste vrymoedigheid en sonder enige hindering. Ouderling Hans Koeke-
moer van Wolmaransstad het felisitasies van die Kommissie van die Algemene
Kerkvergadering oorgebring. Met die bedanking het Prof Van der Westhuizen
daarop gewys dat hy in 1 962 die graf van Mev Van der Hoff-Otterloo in die ou
begraafplaas langs die rivier op Christiana gefotografeer het. Vroeg die oggend
van die jubileumdiens het hy en Mev Van der Westhuizen, reeds met swart pak
en kerkklere aan, tussen die doringstruike en kakiebos weer die graf opge-
spoor. Hy het die kerkraad gevra om die graf in ere te hou, en selfs beduie hoe
om die graf tussen die gras te vind. Daama het die susters van die gemeente ’n
heerlike ete vir almal in die stadsaal aangebied. Gewese dominee Peet van
Jaarsveld, wat ook 40 jaar vantevore by die ordening was, het spesiaal van
Pretcria af uit die ouetehuis gekom. Verder was daar ook ds Schalk Kok van
Vaalharts en ds Nic Brayshaw en mev Henriëtta Brayshaw, ’n vorige voorsitster
van die NHSV-Hoofbestuur. Ook lidmate uit Vaalharts Gemeente van 40 jaar
vantevore was daar soos Sanna van Zyl, Dries en Rita Herbst (eerste troupaar
van Ds Van der Westhuizen). In die kerk is ’n familiefoto van die Van der West-
huizens geneem. Die enigste wat ooit van al ses kinders en ses skoonkinders
en 17 kleinkinders saam met Prof en Mev Van der Westhuizen geneem sal
wees, totaal 31. Toe hulle op Christiana gekom het, was hulle 3. Na 40 jaar is
daar ’n 1 by!
Mev Hybrecht Dupper-Combrink is die eerste predikantsvrou van Christiana
wat as ouderling van Bioemhof op die Kommissie van die Algemene Kerkver-
gadering verkies is op die 67ste vergadering. Sy was op Sannieshof in die kos-
huis ’n katkisant van dr HG van der Westhuizen.
26
Daar was nooit iets geweldigs in die Gemeente Christiana nie - behalwe na-
tuurlik die klank van die Woord van God!
Nadat die kerkgebou gebou en ingewy is, is dit oor die loop van die jare opge-
knap. Die enigste groot bouwerk daarna is die saal wat nou met die 70-jarige
fees ingebruik geneem word.
Omdat daar na 70 jaar nog geen notuleboek van die gemeente of kerkraad in
ons kerkargief in Pretoria geplaas is nie, kon ons tot dusver baie dinge nie na-
vors nie, byvoorbeeld: wanneer en van wie die kerkgrond verkry is; onder wie
se leiding die kerk ingewy is en wanneer; die name van kerkraadslede wat nie
meer in die Almanak verskyn nie, kan alleen maar in die notuleboeke nage-
speur word; ander verwikkelinge in die gemeente asook die motiewe van ge-
beure kon nie nagespeur word nie; waar die preekstoel, banke, voorleserkate-
der, doopvont, Nagmaalstafel, klok, musiekinstrumente en so meer, vandaan
kom.
Miskien moet die kerkraad van nou totdat die gemeente sy driekwarteeufees
vier in 2011 ’n volledige geskiedenis begin opstel, met die historiese foto’s
daarby. Geen vorige notules, voor 1977 kon ook in die konsistorie of boekery
van die gemeente opgespoor word nie; ook nie by vorige skribas nie. Sommige
is ook reeds oorlede - soos oom Lou Geldenhuys. Sy enigste oorlewende ge-
sinslid, Alta (of Lettie) Snyders, sê dat die kas waarin haar pa die kerkboeke
gebêre het, leeg was toe die plaas, Skoonheid, verkoop is. Die boeke is dus
verwyder - maar waarheen of by wie dit nou is weet niemand nie. By navrae
aan suster Anna van Staden wat ’n leidende rol in die gemeente gespeel het en
nou in Namibië woon, het sy vermeld dat sy voor haar vertrek wel boeke van
die gemeente aan Ds Dupper oorhandig het. Ons kon nog nie kontroleer of dit
finansiële boeke of notule boeke is nie. Sy sê wel dat die jaartal 1937 daarin
voorgekom het.
So was hierdie gemeente weens langdurige toewyding soms die Rosenblatt
Kerk genoem, later weer die Streep Kerk en miskien kan dit nou die Dupper
Kerk genoem word (nie Dopperkerk of Doperkerk nie)! Maar dit bly die kerk van
Christus.
Ds JP van den Berg
Stigter van die êemeente
Uitnodiging
CHRISTIANA
24 April 1936 - 2006
Ter viering uit cbnlzbaarheid vir ons
Sewentigste Bestaansjaar
en die mgehruihneming van Kerhsaal
Dit is vir die Kerkraad en die Lidmate van die
Hervormde Gemeente Christixma Kn aangename
voorreg om u uit te nooi na ons gemeente se 70ste
bestaansjaar en ons ingebruikneming van die nuwe
kerksaal.
DATUM: 29 & 30 April 2006
TYD : Saterdag 29 April 2006 om 1 6h00
Sondag 30 April 2006 om lOhOO
PLEK: Kerkgebou op die h/v Robyn &
Eeufeesstraat, Christiana.
DRAG: VirSaterdag: Informeel Deftig
Indien u die geleentheid metons kan deel sal dit
waardeer word indim u ons spoedig sal laat weet
ofu die hele naiveek teenwoordig sal wees en of
oornag huisvesting gereel moet word .
Skakel Ds. Dupper by die volgende nommers :
053 433 1222 / 083 459 7591
PROGRAM
SATERDAG 29APRIL 2006 om Í6h00
Oordenking by die ingebruikneming van die nuwe
Kerksaal deur Ds. BMDupper
Onthulling van gedenksteen deur Broer Hendrik Potgieter
> Oopsluit van saaldeure deur Suster Christine Botgieter
Bybelse ete aangebied deur die NHSV
SONDAG 30AÊNUL 2006 om WhOO
r
i Dankdiens gelei deur Ds. BMDupper
Gemeentegeskiedeuw n Kort oorsig -
ProfHG van der Westhuizer
> Lofgesange
' Ligte middagete in die kerksaal.
Groeteboodskap
Na byna twee dekaxles in die Gemeente van Christiana bestaan
daar geen twyfel meer by my nie dat die HERE waarlik in alle
opsigte sorg vir diegene wat Hom eer en gehoorsaam dien.
Die Almagtige is nie net God daar waar dit verruklik
voorspoedig gaan nie.
Hy isaok op Kn klem dorpie waar 'n beskeie Gemeentetjie Hom
dien en liefdevol versorgend met mekaar werksaam is.
Hoe sal ons dan Sy liefde en genade verklaar as ons ons eie
sonde en moedswilligheid in ag neemP Net as ons besefdat die
liefde van Christus en Sy genade mildelik oor ons uitgestort
word nie omdat ons sulke groot ofgehoorsame gelowiges is nie
maar ten spyte van ons ontstellende tekortkominge.
Watter beter rede vir oorstelpende dankbaarheid en borrelende
blydskap kan daar wees!
Kyk, die Hemelkoning se plan met ons is vol van verbysterende
beloftes - beloftes ver bo wat ons ons kan indink - beloftes wat
in vervulling sal gaan en die was Sy beloftes nou gering skat,
beskúamd sal laat staan in die troonsaal van die Koning.
Wat sal ons by 'n geleentheid soos die van die gelowige
Gemeente van Christus verwag? Dankbaarheid en blydskap
want ons het 'n vaste toekoms in Jesus. Die Here sorg !
Ds. BMDupper